Van Auckland naar Cape Reinga

We vergeten soms dat het op het Zuidelijk halfrond herfst word en dat alle zon die we hier nu hebben mooi meegenomen is.
Woensdag 14/3 sliepen we op een camp ground van het Auckland council. Een prachtige plek die we (bijna) helemaal voor ons zelf hadden. Aan zee en met fantastisch mooi weer. We zaten de hele middag aan het strand. En aan t eind van de middag ontdekten we deze campground vlakbij en aan het zelfde strand. Geen ranger gezien en alles geregeld via de intercom en een gevulde enveloppe makkelijker kan bijna niet.
Een veldje verderop stond een klas van de Auckland Highschool die op surfles was. De leraar kwam zich van te voren al verontschuldigen voor de herrie.... We hebben niks gehoord. Erg beleefde kids en vriendelijk waren ze ook.
Voordat we hier kwamen hebben we nog een reptiel museum bekeken met echte grote krododillen, leguanen, slangen en meer van dat moois.
Erg intressant maar ook wel een beetje griezelig.
Na de reptielen passeerden we die verscholen onder aan een berg en tussen de bossen het kleine gezellige vissershaventje Leigh waar een paar vissers bezig waren om hun lading te lossen en het plegen van onderhoud aan hun schepen. Een beetje Noordpolderzijl maar:in tegenstelling tot onze ondiepe Waddenzee: met een erg grote en diepe Pacific Ocean voor de deur.

We vervolgen onze weg naar Welsford waar de drie hoofdwegen van Northland elkaar ontmoeten. Wij waren hier enkel voor een paar kleine boodschapjes en koffie en gingen verder naar Wangunahi aan de Ocean. We moeten wel een beetje doorrijden wan we hebben de eerste drie dagen slechts een kleine 100 km gereden in het mooie Nieuw Zeeland. We willen naar Cape Reinga helemaal in t uiterste noorden en dan langs de Tasman Zee terug naar Auckland waar we woensdag de camper weer inleveren.
Overal zien we steeds maar weer nieuwe en nog mooiere plekjes dan de vorige en we nemen de tijd om alles te zien. We kijken uit over vruchtbare groene heuvels en dalen waarop schapen en koeien grazen. Ver benenden ons liggen kleine strandjes en baaien met miniscuul kleine visserschepen. De kleuren zijn hier prachtig blauw en helder groen. Een eindeloos schilderij met fantastische kleuren en contrasten.
Het motorcamp Mangahwai Heads waar we woensdag avond 14mrt slapen kijkt uit op een ondiepe en lichtblauwe inlet die uitkomt in de Pacific. Aan de overkant ligt een duinenrij en de geheel doet een beetje denken aan het oostpunt van Schiermonnikoog en Simonszand met laag water.Het water is hier echter helder blauw. Kan ook gezichtsbedrog zijn want het gras is elders ook meestal groener. Word beweert.
S avonds maken we een lekkere lange wandeling over het harde droog gevallen Wad voor onze deur op gewone schoenen. we zakken niet weg en dat scheelt alweer.
De volgende dag donderdag 15mrt gaan we verder maar blijven de hele middag op een strand hangen. De weersvooruitzichten zijn niet zo best voor de rest van ons verblijf en t was nu nog mooi strandweer. Dat wilden we dus nog even meepikken. Laat in de middag zijn we nog een eind verder gereden om de verloren kilometers wat in te halen. Op aanwijzing van een knappe boerin die toevallig haar koeien uit liet waren we 'maar 10 minuten' van een camping af. Dat werd 1.5 uur en net toen we de moed op wilden geven en de camper langs de weg wilden parkeren ontdekten we rond 8 uur s avonds onze volgende slaapplek het Holiday park in Whananaki North aan de Bland Bay. Dat was een paradijsje voor ons want we waren behoorlijk afgepeigerd door de lange rit en hadden ook nog niet gegeten.
Een mooie plek en over de baai lag een ongeveer 600 meter lange smalle houten loopbrug waar we s avonds in te donker nog even over zijn gelopen. De brug kwam uit op een schiereilandje en vervolgens bij de oceaan. Wij konden echter in t donker en tussen de bomen de weg naar zee niet vinden ook al hoorden we die wel. Dat doen we dan maar niet.
Vrijdag 16 maart rijden we naar de winkel om de hoek waar we lekkere take a way koffie kochten. We vervolgden de mooie bergweg (op de kaart) die volgens ons naar het dorpje Pahia liep. Maar 20 km verder hield de weg er mee op. En wij maar lachen toen we halverwege een campertje tegen kwam die niet verder durfde (dachten we) Wij moesten later dus de hele lange weg weer terug rijden en kochten bij t zelfde winkeltje om de hoek nog maar een bak koffie en wat T shirts. De eigenaresse was verheugd om ons weer te zien en vertelde dat dit erg vaak gebeurde terwijl wij dachten dat het aan onze leesbril lag...want toen we de kaart er nog eens op na sloegen was duidelijk te zien dat de weg gewoon stopte. We hadden het dus kunnen weten. Nou ja weer een ervaring rijker.Van hieruit ging het naar Russel Een groot en erg gezellig en toeristisch havenstadje aan de Bay of Islands.
Daarover de volgende keer meer.
Groeten uit het mooie Nieuw Zeeland dikke smok Antje en Koos