Naar de Great Ocean Road

Za 3 maart hebben we geslapen in Beachport. T is maar goed dat we niet naar Uluru zijn gegaan want het gebied waar we door moesten stond voor een groot deel onder water.
Volgens de kranten "The heaviest rainfalls in 100 years". Nou zijn wij niet bang voor een beetje water maar toch. Denk niet dat we er nog last van krijgen want de zware regen ligt van Noord naar Zuid in een brede band over heel Australie en trekt weg naar het Zuid Oosten en net voor ons aan. Het weer is aangenaam om te reizen dus wat willen we nog meer.
We slapen nu in Beachport met uitzicht op de baai en op een 1200meter lange houten steiger. We staan vlakbij zee en horen de branding tegen de dijk beuken.

Hadden vandaag in het vissersplaatsje Robe rondgestruind en wat dingen gekocht. Leuke mensen ontmoet en allemaal willen ze een praatje maken en wij ook wel en we schoten dus niet erg op.
De plaatselijke bakker liet z'n ovens in de steek en heeft onze route uitgeprint vanaf Google Earth. We ontmoeten een meisje uit Deinum die hier nog een jaar wil werken en reizen. Daarvoor moet ze nu wel eerst drie maanden op een staatsboerderij werken.

We eten lekkere vis en chips in het Jettie Cafe in Beachport bij de uit 1878 daterende houten steiger en daarna lopen we de steiger nog even op. T is gezellig druk met vissers en wandelaars.
Zo n steiger zou voor de kust van Kleine Huisjes ook wel leuk zijn. Dan kunnen ook rolstoel gebruikers een keer over de kwelders rollen.

Zo 4 maart wakker in Beachport en in t Jettie Cafe halen we de (tot nu toe) lekkerste en grootste take a way koffie voor onderweg.
We gaan On the road again en met de vlam in de pijp verder naar de Southern Port Road.
Onderwerg nog even de mail gecheckt bij een InfoPoint. Deze posten worden (net als onze VVV) bemant door enthousiaste (vaak oudere) vrijwilligers. Hier werkte een erg aardige vrouw die ons niet meer wilde laten gaan en ons overstelpte met informatie.
We zijn ontsnapt en met een bloedgang scheuren we door een windmolenpark met Deense molentjes. In Mount Gambier 'moesten' we shoppen en we hadden geluk. De hele winkelstraat voor ons alleen..... Alles was dicht op deze zondag. Behalve een koffie huisje waar we net voor twaal uur nog een lekker warm broodje en wat te drinken konden krijgen waarna de eigenaars de tent dicht gooiden om met hun kinderen naar t strand te gaan. Voor ons liet ie z'n oven nog even aan... Aardige lui die Aussies.
Zo n 70km voor Portland passeren we de staatsgrens en een groot bord langs de weg bedankte ons dat we in South Australia waren en een eindje verderop worden we met net zo n groot bord in Victoria verwelkomt.
Onderweg prachtige LookOut points over de duinen en de oceaan en mischien vinden we aan het strand nog ergens een fijn en rustig plekje voor de nacht.
Gr Antje en Koos