Southern Ports Highway

Wo 29/02
Zo we zijn terug bij de oceaan in de staat South Australia. Hier liggen de grote havens van Zuid Australie. Het regent hier nooit volgens de buurman op de camping die zelf ook in deze staat woont.
We worden wakker en het regent.... de hele dag lang pijpelstelen. Dezelfde buurman had trouwens een erg leuk hondje die de Hollandse zeilende binnenschippers vroeger veel aan boord hadden. Een zgn 'schipperskeesje' en die had ie zelf uit Belgie gehaald vertelde hij ons vol trots.
Zo kom je nog eens wat tegen in dit imense emigrantenland.
We gaan terug naar de kust langs de golf van St Vincent waar we vanacht 28/2 op Holliday Park Port Willunda hebben geslapen. Bij Aldinga Beach ten zuiden van Adelaide.
Het was eigenlijk onze bedoeling om tijdens de spits Adelaide te mijden maar dat liep een beetje anders. We vonden ten noorden van Adelaide geen leuke campings en voor we er erg in hadden zaten we al in de stad.
Nou ja rijden gewoon met de verkeersstroom mee en met Tom Tom Antje is het allemaal goed gekomen en waren we binnen t uur door de stad.

Gisteravond heel romantisch de zon onder zien gaan in de golf van St Vincent en vanmorgen in de regen en in de camper ontbeten op dezelfde plek.
Dat is het mooie van een camper. En ik wou er nooit aan... Te veel gehannes te groot en te lomp in dorpen en steden.. dacht ik. Maar dat valt allemaal best mee.
De kust is hier magnifiek en we schieten niet erg op omdat we steeds nog mooiere plekken zien die hoog over de Zuidelijke Oceaan uitkijken. Verder dus want we blijven nog een weekje en er is nog veel te zien en te beleven in dit mooie gedeelte van Australie. We verheugen ons er op om Arie en Nienke en mischien Henk en Henriete Hofman terug te zien in Nieuw Zeeland. Dus het vliegtuig willen we echt niet missen.

Vanavond 29/2 slapen we op het Rapid Bay Campground in het district Yankalilla. Op het strand en onder hoge steile rotsen vlakbij een 250meter lange doorgeroeste jettie (steiger) vanwaar 20 jaar geleden voor t laatst lime stone werd afgevoerd uit de mijn. Als ik het goed begrijp is Limestone een soort cement die overal voor word gebruikt oa voor het verharden van ongeasfalteerde wegen.
Een prachtige plek aan zee waar af en toe dolfijnen langs zwemmen op 30meter van het strand. Erg leuk natuurlijk maar we gaan verder naar Cape Jervis vanwaar 6 x per dag de boot naar Kangaroo Island vertrekt. Niet met ons want het blijft regenen en waaien en de verwachtingen voor morgen zijn hetzelfde. Het kost ons behalve tijd ook een klein kapitaaltje om met de camper over te steken.
Dus naar Victor Harbour om boodschappen te doen en onze mail te bekijken. Waarna we een slaapplaats vinden op Hindmarch Island met uitzicht op het lange smalle strand van de Young Husband Peninsula.De camping is niet erg fris en voor 30 AUD erg duur. Maar de wasmachine draait (ook al moeten we daar zelf nog dollars in gooien). Al met al geen camping waar we vrolijk van werden.
Maar wel van de felicitaties voor mijn verjaardag van vrienden en familie en vooral de fotoos van onze verklede Sterre en van Jesse en Mila die Wiets en Nienke via een sms met foto aan ons stuurden.
Opgewekt en blij gaan we de volgende dag verder voor het volgende traject. Hier zijn veel natuurcamp sites en we staan nu (Vr 2/3) voor 6 Aud bij de wreck coast. Via een 10km lange onverharde weg (van limestone) komen we op de Wright Bay Camping aan de Southern Ocean..De beheerder (Ron) woont in een ouwe bus en heeft een kleine Susuki jeep met een rubberbootje om in zee te vissen. De camping en vissen leeft ie van. Een mooi leven en meestal mooi weer. Een paradijsje met drinkwater en een houten wc en daaronder een diepe kuil in de grond. Na de 'boodschap'moet je t afdekken met een busje vol met limestone poeder. Weer es wat anders.
In het Noordwesten zien we het licht van Cape Jaffa en die staat er niet voor niks want er strandde hier in de zeiltijd nogal eens een zeil schoener of klipper op de harde rotsen. Gelukkig gebeurd dat tegenwoordig niet meer.
Zaterdag 3/3 (nu dus) gaan we via de Southern Ports Highway door naar Robe en vandaar verder naar Portland waar we een Zoutkamper hopen te begroeten die daar met de Donaugracht van rederij Spliethoff aankomt.
Maar dat zien we morgen dan wel weer.
Zo dit was het eerst weer. Tot de volgende keer.
Groeten en dikke smok van Antje en Koos